Know-how według definicji opracowanej w UE, to “zespół informacji poufnych, istotnych i zidentyfikowanych we właściwej formie”:
- poufnych - co oznacza, że przedmiot umowy nie jest powszechnie dostępny i znany,
- istotnych - co oznacza, że informacje są ważne i niebanalne,
- zidentyfikowanych - co oznacza, że know-how jest opisane lub utrwalone w taki sposób, aby możliwe było sprawdzenie, że spełnia ono kryterium poufności i istotności, powinno więc posiadać postać materialną.
Właściciel Know-how posiada prawo majątkowe, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego a także (w szczególnych przypadkach) przedmiotem aportu.
Wycena know-how realizowana jest zwykle w podejściu dochodowym a rzadziej kosztowym. Może zaistnieć sytuacja, w której wartość know-how dozna uszczerbku, w wyniku działań wyrządzających szkodę (np: ujawnienie informacji pufnych). W takim przypadku, w procesie dochodzenia odszkodowania, zmierzającego do wyrównania szkody oraz utraconych korzyści, niezbędna będzie niezależna wycena.
Ujawnienie informacji poufnej może spowodować nieodwracalne skutki, niweczące efekty wieloletniego procesu inwestycyjnego oraz podstawy strategicznej przewagi rynkowej. Ważnym zagadnieniem jest więc ochrona know-how, szczególnie w sytuacji gdy w wyniku wielu uprawnień ustawowych lub umownych, do organizacji mają wstęp osoby trzecie np: kontrahenci, kontrolerzy i audytorzy. Znane są przypadki przenoszenia wiedzy pomiędzy konkurencyjnymi firmami, za pośrednictwem nieuczciwych osób spoza firmy, do których konkurencja posiada łatwy dostęp.