Formułowanie wniosków z wyceny

Jednoczesne stosowanie kilku różnych metod wyceny jest często pożądane i uwarunkowane charakterem przedmiotu wyceny oraz procesu decyzyjnego inwestora lub wymagane przez przepisy prawa i standardy. W efekcie zastosowania różnych metod w tym korzystających z różnych ich podejść (rynkowe, dochodowe, kosztowe) otrzymuje się zazwyczaj przedział liczbowy, który zawiera poszukiwaną wartość. Jeśli wycena przygotowana została dla potrzeb transakcyjnych to zostaną wygenerowane argumenty negocjacyjne, pozwalające na ocenę wartości z różnych, często skrajnych punktów widzenia. Rankingowanie metod wyceny według subiektywnie ustalonego kryterium ich względnego znaczenia oraz wyznaczanie jednego wyniku wyceny poprzez wyliczanie wartości średniej ważonej, z wyników uzyskanych przy pomocy różnych metod, obniża wiarygodność procesu wyceny i stwarza wrażenie manipulacji wynikiem wyceny.

Jeśli jednak zastosowano kilka metod wyceny i wskazano rzeczową argumentację, uzasadniającą która z tych metod z większym prawdopodobieństwem przybliża wartość przedmiotu wyceny, to można rekomendować ograniczenie uzyskanego przedziału wartości, używając miar percentylowych rozkładu gęstości prawdopodobieństwa wyniku wyceny, z powołaniem się na politykę zarządzania ryzykiem lub praktykę stosowaną w kontekście celu wyceny, ewentualnie można wskazać jedną kwotę z przedziału (mediana / wartość oczekiwana).

Sformułowanie rekomendacji decyzyjnej wymaga ostrożnego i zobiektywizowanego podejścia. Wynik wyceny powinien być nierozerwalnie rozpatrywany w kontekście warunków informacyjnych procesu wyceny oraz zastosowanych modeli finansowych i technik analitycznych. W przypadku zastosowania analizy symulacyjnej na bazie modeli ze zmiennymi losowymi, wynik wyceny można zważyć przyjmując wagi odwrotnie proporcjonalne do zmienności rozkładów poszczególnych wyników uzyskanych różnymi metodami. W ten sposób większy wpływ na wynik wyceny uzyska metoda w przypadku której założenia zostały sformułowane z niższym poziomem niepewności.